پلی‌استر بازیافتی یکی از شیوه‌های کلیدی سیستم های تولید پایدار
تولید پارچه‌های پلی‌استر در صنعت معمولا به دو روش انجام می‌شود:
- تولید از مواد نفتی
- تولید از مواد بازیافتی
جالب است بدانید پلی‌استر بازیافتی، بخش قابل توجهی از حجم کل تولیدات این پارچه را به خود اختصاص داده‌است. ویژگی‌های آن کاملا مشابه با پلی‌استر بکر است که از مواد نفتی به دست می‌آيد. از آنجایی که در طی پروسه بازیافت پلی‌استر، مواد در سطح مولکولی، بازآرایی می‌شوند، محصول نهایی، تفاوتی با پلی‌استر معمولی ندارد. دوام و استحکام، میزان کشش پارچه فلامنت و عملکرد آن کاملا مشابه نمونه بکر است.
علاوه بر این، تولید پلی‌استر بازیافتی به منابع کمتری نیاز دارد. ماده اصلی قابل استفاده برای این کار، پلی‌اتیلن‌ترفتالات می‌باشد که به اختصار، PET نام دارد. از طرفی به خاطر عدم استفاده از فراورده‌های نفتی مانند اتیلن‌گلیگول و دی‌متیل‌ترفتالات، رد پای کربن در این فرایند، کمتر دیده می‌شود. تخمین زده شده که تولید الیاف پلی‌استر به روش بازیافت در مقایسه با روش معمول، تا حد زیادی دی‌اکسید‌کربن انتشار یافته به جو را کاهش می‌دهد.
همانطور که اشاره شد، دلایل عمده‌ی مورد توجه بودن پلی‌استر بازیافتی عبارت است از:
- استفاده از زباله‌های پلاستیکی موجود به جای استفاده از منابع طبیعی ارزشمند مانند نفت
- جلوگیری از ورود زباله‌های پلاستیکی به محل‌های دفن زباله و در نتیجه جلوگیری از نفوذ آنها به محدوده آب‌های زیرزمینی
- کاهش اثرات مخرب زیست محیطی به دنبال کاهش انتشار دی‌اکسید‌کربن به جو
بسیاری از تحقیقات انجام شده در این زمینه، ثابت کرده‌اند که منسوجات و لباس‌های تولید شده از پلی‌استر بازیافتی، امکان بازیافت مجدد دارند. بازیافت مجدد آنها، به هیچ عنوان، تاثیری بر خواص و کیفیت الیاف نخواهد داشت. با آگاهی به این موضوع، می‌توان ادعا کرد که ایده صنعتی سازی بازیافت الیاف پلی‌استر به دفعات، چندان دور از ذهن نیست. در صورت موفقیت، یک سیستم حلقه‌ای بسته ایجاد می‌شود. همانطور که می‌دانیم چنین حلقه بسته‌ای، یکی از شیوه‌های کلیدی اتخاذ سیستم‌های تولید پایدار است.